Geplaatst op 20 08 2019
Willemstad – Door middel van dit persbericht geeft de Regering van Curaçao de bevolking meer informatie over het nieuwe paspoorttarief goedgekeurd in het Parlement.
Het tarief bestaat uit de volgende componenten
Nationaliteit en paspoort vallen niet onder de autonomie van Curaçao. Nederland bepaalt het maximum tarief voor een paspoort en het bedrag van elk paspoort dat Curaçao aan het Koninkrijk moet betalen. De overgebleven ruimte (de maximum prijs min het deel dat aan het Koninkrijk betaald moet worden) kan Curaçao vaststellen als zodanig dat Curaçao de servicekosten van Kranshi kan betalen. Elk jaar past Nederland het gedeelte aan dat aan Nederland moet worden geleverd voor elk paspoort. Het maximum paspoorttarief dat Nederland heeft vastgesteld is 213 gulden en 175 gulden voor respectievelijk een paspoort voor volwassenen en een paspoort voor minderjarigen.
Het paspoorttarief op Curaçao is sinds 1992 hetzelfde gebleven maar het moest elk jaar worden verhoogd.
Het bedrag ad 100 gulden is gedateerd uit 1991. Al zijn de kosten van levensonderhoud op Curaçao gestegen en Nederland elk jaar het bedrag, dat aan Nederland moet worden betaald voor elk paspoort aanpast, heeft Curaçao de afgelopen 28 jaar zijn paspoorttarief niet gewijzigd. Met ingang van 9 maart 2014 heeft Nederland nog eens het paspoorttarief aangepast door middel van het Besluit Paspoortgelden.
Op 9 maart 2014 steeg het bedrag dat aan Nederland moet worden betaald 88%.
In 2014 besloot Nederland dat de geldigheidsduur van een paspoort voor volwassenen van 5 naar 10 jaar stijgt. De geldigheidsduur voor een paspoort voor personen t/m 17 jaar bleef op 5 jaar. Het deel dat aan Nederland moet worden betaald steeg 88%. Als gevolg hiervan was het tarief van 100 gulden niet meer voldoende om de kosten te dekken. De Curaçaose overheid subsidieerde de afgifte van paspoort voor volwassenen.
De overheid verloor bijna 9 miljoen aan inkomsten in de afgifte van paspoorten
De bedoeling was om vanaf januari 2015 het nieuwe tarief te innen. Het tarief voor een paspoort voor volwassenen moest 200 gulden worden en die voor minderjarigen 150 gulden. De coalitie uit die periode koos echter om de tarieven niet te verhogen. Als gevolg hiervan heeft de overheid van 2015 t/m 2019 bijna 9 miljoen gulden minder geïnd dan wat zij zou hebben geïnd als de wet in 2014 werd gewijzigd. In deze periode verleende Kranshi 75434 paspoorten aan volwassenen en 18659 aan minderjarigen. Er werd 7.5 miljoen gulden minder geïnd voor paspoorten voor volwassenen en 0.9 miljoen minder voor paspoorten voor minderjarigen.
Minister Konket verzocht het SOAB om te onderzoeken of de verhoging van de tarieven in 2014 gerechtvaardigd was
De vorige regeringen wilden de paspoorttarieven niet verhogen. Om deze reden verzocht Minister Konket het SOAB een onderzoek in te stellen om vast te stellen of de voorgestelde verhoging in 2014 gerechtvaardigd was. Het SOAB verrichtte het onderzoek. Zijn conclusie was dat de totale kosten van de overheid in het afgeven van paspoorten aan minderjarigen gedekt wordt met 100 gulden. De totale kosten in het afgeven van paspoorten aan volwassenen zijn daarentegen ver boven 100 gulden. Op basis van het rapport van het SOAB en de analyse van het Ministerie van Financiën is de overheid tot de conclusie gekomen dat het paspoorttarief voor minderjarigen 100 gulden kan blijven en het paspoorttarief voor volwassenen naar 200 gulden kan stijgen.
Cabinet Rhuggenaath heeft de verantwoordelijkheid op zich genomen om de verkeerde situatie te verbeteren
Een paspoort is een persoonlijk document. Het is onjuist om een persoon, die geen voordeel heeft van een paspoort, te laten betalen voor een persoon die er wel voordeel van heeft. Als de paspoortaanvrager een tarief minder dan de productiekosten van het paspoort betaalt, wordt belastinggeld gebruikt om de paspoortuitgifte te subsidiëren. Volgens de resultaten uit het SOAB-onderzoek subsidieert de overheid de paspoortafgifte met een bedrag iets meer dan 100 duizend gulden per maand de laatste 65 maanden. Dit is 1.2 miljoen gulden per jaar, geld dat bijvoorbeeld in het onderwijs of de sport kan worden geïnvesteerd. Om deze reden kan Cabinet Rhuggenaath deze situatie niet meer laten voortduren.
